Mewluda Nebi Bölüm 7 - 8 - 9

Bölüm1.2.3     Bölüm4.5.6     Bölüm10.11.12

7. BÖLÜM

Ehlê kizb û ehlê zûr û îftira
Çendî carân hatine um-mûl qura

Abdullah der hivzê sultanê wedûd
Nûra Ehmed dafiê şerrê yehûd

Abdullah mezin bu ba nâz û delal
Canê Abdûlmuttalib ew meh û sal

Xweş divê babê azîzê maderê
Rohnîya malê û zîba esmerê

Şikl û sîma mislê bedrâ asîman
Nazik û ranâ û nûra xanedan

Dîlber û mehbûb û şîrîn wek şeker
Herkesî ew dî û dil lê bu duker

Dohtî çâkanî kureyş û hem ereb
Muntezir bun pêkwe bo wî roz û şeb

Her yekî hîvî dikir ew bit qebûl
Ba yekî wî qet neda meylâ wusul

Bu di aza ew ji fikrî în û an
Yumnî nûra Ehmedî bûba sîban

Rojekî wî gote babê ey emîr
Saeta ez biçme betha û sebîr

Min ji piştê tê te der nûrek mezin
Radibitê ser serê min ew ji min

Ez di bînim minqasim bu ew duker
Yek di şerqê yek di xerbê çuye der

Tête vehcespân û çapûk bide reng
Tête ser yek mislê ewrê taze reng

Ez dibînim asîman buye dû şeq
Radibit ew nurê ta bi heft tebeq

Tête veh-fil- halî zanalî maqam
Ez dibînim tête piştamin temam

Seata rûnim li ser mehda zemîn
Min acaîp tête pêşmin aferîn

Hem ji erdê tête semê ev kelam
Wî digelte Ehmed wes-selam

Her çi darê hişkê ez çume binî
Bu hîşîn kesk ji bekan pir xenî

Bû sî û sewan li ser min nagîhan
Ez ku çum bu hişk û bê belk û xûsan

Ew remz û hale babo bêje min
Gote babî rohnîya çavê di min

Çavê min mizgîn l ite ey nazenîn
Dê ji te zahir bitin şahê emîn

Hêvîya min wasiqe Dê radibîtin
Ekrêmê alem ji te peyda bitin

Eşrefê mexlûk û siltanê cîhan
Dê ji te zahir bîtin bê şik bi zan

Min dîye der xewab û mame mûntezer
Ehmed ji pişta teye canê peder

Çûnkî Ebdillahê rabû pâkî zat
Xweş li qetla wî cihûdan kir xebat

Rahib û ehbar û hem ehlê kîtab
Ji agirê kerbê hemî bune kebab

Hatine heftê cihûd ez milkê şam
Taze beyat best û ehd dane temam

Cengî û merdê dila wer şûreger
Pêkve xwarin sund û bestên taze şer

Ta neêtê kuştin ew zîba heram
Yek ji me naêtê ax û milkê şam

Rahê sehra girt ewanê kîne dûz
Mislê kûndê her bi şev çune birûz

Zû gihîştin çune dorâ mekkihê
Ketne bestan mislê ava bin kehê

Da bibîn kengî dê bêtin firsatê
Newbedar ketne kenarê heyşetê

Rojekî wan di bi çolêde meşî
Talibê neçîr û ahûyê xweşî

Wan ku di raburî Evdillah çunan
Ba tenê tenha bi çolêde rewan

Firseta xwe dîn û rabun şûr û hesin
Çun di payde mislê gûrê dev bi xwîn

Ger divêtin hun ji agir bibin felat
Bi esq û sewq hun bibêjin es-selat

Es Salatu Ve's-Selamu Aleyke Ya Rasulallah!
Es Salatu Ve's-Selamu Aleyke Ya Habiballah!
Es Salatu Ve's-Selamu Aleyke Ya Nûre Arşillah!
Es Salatu Ve's-Selamu Aleyke Ya Hayra Halgillah!
Es Salatu Ve's-Selamu Aleyke Ya Seyyidel Evveline Vel Ahirin!
Vel Hamdü Lillahi Rabbil Alemin!

8. BÖLÜM

Hem di wê rojê li sedyê bu weheb
Yanî babê Emîna alî neseb

Çun seda hat û weheb lê kir nezer
Hate Evdillahê qewmê xwînceger

Refde gûrkek hate berxê newciwan
Lê belê hişyare lê zîba şivan

Nagîhan fikrî weheb di ji asîman
Hate xwarê leşgerê rewhanîyan

Xeybeyanê keksê puşî gulîzar
Hatin û jêk rakirin ew tar û mar

Terfetûl eynê cihûd berbat kirin
Wan ji iqlîmê cîhan winda kirin

Seata sirrê ji xeybê dî weheb
Maye heyran û fe maye der eceb

Çun ji Evdillahê dît ew sir û hal
Xweş li lewhê dil nivîsî ev xeyal

Ger qebul ket min daye wî Emîna
Pak û masûmê hebîb û mûqîma

Ger divêtin hun ji agir bibin felat
Bi esq û sewq hun bibêjin es-selat

Es Salatu Ve's-Selamu Aleyke Ya Rasulallah!
Es Salatu Ve's-Selamu Aleyke Ya Habiballah!
Es Salatu Ve's-Selamu Aleyke Ya Nûre Arşillah!
Es Salatu Ve's-Selamu Aleyke Ya Hayra Halgillah!
Es Salatu Ve's-Selamu Aleyke Ya Seyyidel Evveline Vel Ahirin!
Vel Hamdü Lillahi Rabbil Alemin!

9. BÖLÜM

Paşî wê sirra azîm û nûr û tab
Nazîlê qelbê weheb bu îttirab

Çapûk û çespan vegerya hate mal
Wî hîkayet got ji bo mala xwe hal

Hem hîkayet ji bo zewcê weheb
Hem keramet hem ji cenga bûl-eceb

Gote zewce qence qasit bî ji min
Rabî bî çî xanedana der mezin

Bêje Evdilmittalîb min Emîna
Wê li nîk zîba afîfa mûqîna

Gotî Evdillah bi bitin ew qebûl
Temşîyet dê bit û çê bît usûl

Nazik û sîma xweş dîlber ewe
Layiqê wî babê ta wî her ewe

Hatî Evdîlmûttalîb kir ba xeber
Hem di Evdillahi hûbbê kir eser

Gotî dayê rabe ey zîba xîsal
Zewceyê bo min bi xwaze bes delal

Ba cemal û ba kemal û ba edeb
Xweş eda şîrîn lîqa alî neseb

Zu di rabu Fatîma dil şadî man
Mazirê ber suretê gûlçehre kan

Pir şepal û gûl rixanê taze eyş
Sakînanê perdeyê alê qûreyş

Dil newa û pêkve naz û qende leb
Kes nedî şîrîntir ez binta weheb

Emîna gûl bu di gûlzarê cemal
Hûsnî û bê hed qad û qamet ittîdâl

Dê çi bêjim ez cemal û marîfet
Walidê Ehmed bese her ew sifet

Fatîma dît û vegerya da mina
Gote Evdillahê behsê Emîna

Mislê wê nebûn şepal û nazenîn
Nê di dînyê ne di firdewsa berîn

Carîdî çu dît û ew nazik nîhal
Lê vegera babetin herdû heval

Hate Evdilmuttalîb rakir ji mal
Çun ji babê xwestin ew ranâ şepal

Weqîyek zîv û weqîyek zeheb
Sed şitûr sed pez e wî dane weheb

Sed beqer cûmle ciwan û samîne
Bu hinarên pêkve nexta Emîne

Hate Evdilmuttalîb vê seatê
Kir tedarîk kar û barê dawetê

Çêkirin zâd û teamam bil-eceb
Hem qureyşî xwendin û hindî ereb

Emîna xemlê ji rengê gûlşenê
Zend û bazin rêştine ji rengê hinê

Xweş newa û xweş eda hatin ereb
Cuma bu ew şeb nehê mahê receb

Wê şevê anîn nîkah û aqdê best
Bûk û zava mane şerbet dane dest

Der Mekkê meşhûrî bu ev gotina
Evdillah zavaye bûke Emîna

Hesret û kerbî hemî berbat kirin
Wê şevê sed jin temamî jê mirin

Bû û zava herdû çune xelwetê
Şahîyane kefte baxê cennetê

Zu di ridwanê vekir babê cinan
Daketin dergehê nîran nagîhan

Hur û xîlman û çem û teyr û nebat
Hatine hemd û senayê xweş lûxat

Ez demê can bexşî cîbrîlê emîn
Mijde da ehlê semawat û zemîn

Rabê mizgînî bibe ji mexlûqan re
Ji asîman û erdê ta teht-es-sere

Xûlxulê peyde bu der heft asîman
Sewtê tesbîhê melek çu lamekan

Hate xwarê Cebraîl û mijde da
Keksê alâ yek li banê Kabê da

Mijde da mexlûqê ha ê behr û ber
Cûmle heywanetan zanî ev xeber

Xweş nîda hat ez yesar û meymene
Nura Ehmed hatî çu nîk Emîne

Hatê nuranî şef-îl mûznîbîn
Hatê xeyr-ûn-nasê xetmûl mûrselîn

Wê şevê hindî sanem bun sernûgun
Textê İblîsê leîn buwa ji gun

Lew li ser suret revî teşbîhê mar
Hate gohê bo qûbeysê kir hewar

Zûryeta wî cûnle hatin bê newa
Ew çi hale bêje me wî gote wa

Lew li min çêbuye tirs û zelzele
Ba Muhemmed Emîna bu hamîle

Hatî dewra Ehmedî dewra me çu
Lat û İzza dê bikat bê av û ru

Yek j ime êdî nehiştin bit eyan
Wî li me rê girt çuna asîman

Ronîya herdu cîhan û millatan
Ummeta wî çêtirîne ummetan

Hate xwin rêzê cîhan qir seffaq
Em ji deste wî hemî dê bin helaq

Dê çi bit halê me û tedbîr û ray
Ay û way û ay û way û ay û way

Hem di sûbha wê şevê dewlet fûzun
Textê şahanê cîhan bun sernûgun

Bê tekelûm ma devê hindî milûk
Şah eger hakim eger mîrê bilûk

Emîne gote şeş meh çune ser
Min ji hemla xwe nedî qet yek eser

Ger divêtin hun ji agir bibin felat
Bi esq û sewq hun bibêjin es-selat

Es Salatu Ve's-Selamu Aleyke Ya Rasulallah!
Es Salatu Ve's-Selamu Aleyke Ya Habiballah!
Es Salatu Ve's-Selamu Aleyke Ya Nûre Arşillah!
Es Salatu Ve's-Selamu Aleyke Ya Hayra Halgillah!
Es Salatu Ve's-Selamu Aleyke Ya Seyyidel Evveline Vel Ahirin!
Vel Hamdü Lillahi Rabbil Alemin!